قصیده شب اول محرم

عاشقانت می فروشند عشق را ، غم میخرند

دل به پای روضه میریزند ، ماتم میخرند

با زهم شیر حلال مادران تاثیر کرد

بچه ها دارند از بازار پرچم میخرند

مثل خار و خس در این سیل براه افتاده ایم

باز در هم آمدیم و باز درهم می خرند

ماه ها در یک طرف ماه محرم یک طرف

بیشتر از ماه ها ، ماه محرم میخرند

اشک ما اینجا فقط انقدر قیمت یافته

ورنه جای دیگری عرضه کنی ، کم میخرند

تا تو را داریم ما داراترین عالمیم

بچه های ما در این خانه ، خاتم میخرند

این طرف گریان شدیم و آن طرف آباد شد

اشک کالایی است که در هر دو عالم میخرند

گریه بر مظلوم تکوینا تقرب آورد

در حسینیه مرا حتی نخواهم ، میخرند

مطمئنا روضه ای ، یا گریه ای در کار هست

هر کجا عصیانی از فریاد آدم میخرند

گریه کن زهراست ، ما تنها سیاهی لشگریم

باز با این حال ادای گریه را هم میخرند

اولین گریه کن مسلم رسول الله بود

گریه بر دندان مسلم را مسلم میخرند

شب اول (روضه حضرت مسلم)

رنگ آبم شد سیاه در جهان عاطفه

پیراهن غم شد سیاه

تکیه تکیه یا حسین در غمت

پیراهن این شهر کم کم شد سیاه

چون که بالا تر نداشت در میان ماه ها

ماه محرم شد سیاه

پوست در سینه زنی سرخ شد ، شد نیلگون و

آخرش هم شد سیاه

بین این رنگین کمان ، دل سپید و چشم سرخ و رنگ پرچم شد سیاه

نامه ها امضا شدند و آستین ها تا شدند

دور مسلم کوفیان جمع گشتند و

به سرعت جمع را منها شدند

کودکان ظرف شیر ، عاقبت

در کوفه و کرببلا بابا شدند

بر نمازش کوفیان اقتدا کردند ، اما

در سجودش پا شدند

مسلم و توئه سپس ، تن به تن در جنگ

با نامردمان تنها شدند

دست بسته با طناب آه

آوردند مسلم را شبیه آفتاب

کوفیان دیدند که سر زده خورشید

بر دار العماره بی نقاب

حرمله آنجا هم آه با سه تا تیر سه شعبه

داد مسلم را عذاب

چند شب دیگر فقط ماندست تا بس کن رباب

مسلم از هم ریخته مثل ظرفی که بیوفتد

از بلندی با شتاب

با حساب بچه هایش نسل خود را  داد

پای کربلا با این حساب

شب اول (روضه حضرت مسلم) 2

حسین سر تو باد سلامت ، سر من رفت به باد

بدنم پای قدمهات شد آخر بر دار

همه ی کوفه حریف پسر حیدر نیست

خواهشا بند ز دستان برادر ، بردار

بر حذر باش از این فرقه ی بی رحم ، حسین

خواهشا یک ذره قد علی اصغر ، بردار

خواهش دخترکان از پدران سوغات است

احتیاطا دو سه تا محجر دیگر بردار

پسر فاطمه ، انگار صدا میشنوم

کز گلوی پسر فاطمه خنجر بردار

او که افتاده زمین کار شده راحت پس

چکمه از سینه ی اولاد پیمبر بردار

لااقل پیش نگاه همه طفلان حرم

سر بزن بر سر نی ، نیزه ات از سر بردار

شب اول (ورود به محرم)

سیاه با پرچم سر در هر خونه

چشای صاحب الزمان گریونه

هزار ساله پشت ، این ابر بارونی

خورشید آل فاطمه پنهونه

صاحب این بیرق، حضرت خورشیده

دونه دونه به نوکرا ، اذن می ده

چشاتو دریا کن ، بگو آقا رخست

رسمه که اذن میگیرن از ، داغ دیده

کبوتر قلبم ، بازم تو دستاته

چشمم به دستای ، عزاداراته

هرچی بهم دادن ، از لطف زهرا

از گریه ی عمه ساداته

اون که تو رو داره چه نعمتی داره

عاشق شدن چه لذتی داره

پیر و جوون آقا ، خاطر تو میخواد

این عشق عجب حکایتی داره

ارباب خوبم ، ماه عزاتو عشقه

ارباب خوبم پرچم سیاتو عشقه

ارباب خوبم ، شال سیاتو عشقه

شال ماتمت آبرو به من داد

موج پرچمت دل رو داده برباد

غصه غمت دریای نگاهم

اسم اعظمت از لبم نیوفتاد

ارباب خوبم ، ماه عزاتو عشقه

ارباب خوبم پرچم سیاتو عشقه

ارباب خوبم ، شال سیاتو عشقه

ارباب خوبم سینه زناتو عشقه

روضه مسلم بن عقیل

حاضرم غربت ببینم بیشتر اما تو نه

در به در باشم در این کوه و کمر اما تو نه

حاضرم بین صدای تبلهای کوفیان

محتذر باشم من از داغ پسر اما تو نه

حاضرم وقتی سرم خورجین به خورجین می رود

در تنور خانه باشم تا سحر اما تو نه

حاضرم وقتی که در بازار کوفه غلغله است

داغ ناموسی ببینم برجگر اما تو نه

حاضرم صد اسب از روی تن من رد شود

پیکرم در خاک باشد بی سپر اما تو نه 

شب اول (روضه مسلم ابن عقیل)

گفتم بیا ، حالا پشیمانم که گفتم

از بس که یاد خواهرت زینب می افتم

آقای من برگرد وقت روزدن نیست

مردی میان کوفه جز یک پیرو زن نیست

بازارشان رونق ندارد سال تا سال

چوب حراجی می زنند اینجا به خلخال

لشگر بیاور با خودت ، دختر نیاور

یا لااقل شش ماهه را دیگر نیاور

آهن فروشان تا سحر بیدارند ، آقا

از شاخ نی سر نیزه می سازند ، آقا

گرچه به سمت کوچه ناچاری بیایی

مشک اضافه کاش برداری بیاری 

شب اول / مدح حضرت سید الشهدا 

اول ماه سپردم گره ها را به حسین

نفس سینه زن کرببلا را به حسین

دستم از گریه ی ماه رمضان کوتاه است

برسانید من بی سر و پا را به حسین

جور عشاق کشیدن هنر معشوق است

درد دادن به ماها و دوا را به حسین

پنج تن موقع حاجات دو عالم فورا

میکشانند سر از جا دعا را به حسین

آدم از خیر بهشتی که در آن بود گذشت

خوش به حالش که قسم داد خدا را به حسین

من گدای سگ کهفش شدم و می دانم

می رساند سگ این خانه ، گدا را به حسین

حقم است از همه جا رانده شوم غیر حرم

قسم من فقط این است شما را به حسین

ای نسیم سحری وقت گذر حوصله کن

برسان حاجت زوار رضا را به حسین

سفره را فاطمه انداخته و مطمنم

می سپارند محرم دل من را به حسین

مادر آب بخوان نوحه کمی پیش فرات

تا بمیرند همه پای قتیل العبرات

سینه زنی شب اول ماه محرم 

ماه ماه ماتم        اومد محرمت

مونده به جان عاشق    شیرینی غمت

سرخ پرچمات     جای پرچم سیات

از زنده بودنت     که سرخ می شه پرچمت

عرش رو به کربلا      عشق می زند صدا

لبیک یا حسین

شور سینه زنا        شور مدافعا

لبیک یا حسین

هر کی دلواپسه      اشکش مقدسه

واسه بهشتی بودن    یک قطرشم بسه

درمون عاشقا       این وعده ی خدا

آخر یه روز به دادم     این اشکها می رسه

دست خدا نوشت     رو سر در بهشت

لبیک یا حسین

تو باغ اهل دل       عشاق اهل بیت

می خونن از خزون    و از داغ اهل بیت

می گیره دین حیات        از کشتی نجات

لبیک یا حسینت       میثاق اهل بیت

بالاترین سلام        خونین ترین پیام

لبیک یا حسین

میثاق هر امام       محکم ترین پیام

لبیک یا حسین